Moich poszukiwań wzorów dojrzałych kobiet nie ograniczam  do wykluczonych w sposób jawny i oczywisty.   

Marginalizowanie  bywa bardziej zniuansowane. Dlatego piszę nie  tylko o pannach czy kobietach, które zrezygnowały z macierzyństwa, ale również o matkach, żonach. Ich głos marginalizuje  się równie perfidnie, wsadzając je w rolę życiową,  zatrzaskując w szufladce z naklejką „żona, matka”. W ten  sposób skutecznie pozbawia się je głosu.  Nie każda mężatka jest beneficjentką systemu, bo posiadanie  męża nie oznacza automatyczne posiadania dwóch  pensji do dyspozycji. Czasem domniemana korzyść jest wątpliwa,  bo męża trzeba utrzymywać, leczyć z alkoholizmu,  a w razie rozwodu zasilić konta adwokatów (obu stron) z własnych,  ciężko zarobionych pieniędzy. Nie każda „wife” jest  „housewife”, zamiatanie szeroką miotłą wszystkich mężatek  na jedną szuflę pełną bezużytecznych śmieci nie daje  niczego, poza wykluczeniem.