praktyczna uwaga na temat tego, co koniecznie trzeba wiedzieć przed wejściem w zaułki Brukseli: 

jeśli człowiekowi się wydaje, że idzie równolegle do jakiejś ulicy, to niemal na pewno zmierza do niej prostopadle. Albo robi pętlę. Tu nie ma prostych ulic, są tylko mniej lub bardziej zakrzywione. Znakiem rozpoznawczym miasta są małe rondka, od których rozchodzą się gwiaździście uliczki. Może być ich trzy, ale może być i sześć. Ten średniowieczny rys architektoniczny zachowano w dzielnicach zbudowanych później. Chociaż mieszkam tu już 15 lat, zdarza mi się zgubić. Jeśli się spieszę, wracam po śladach, bo wstydzę się używać GPS-u we własnej dzielnicy. Ale jeżeli mam chwilę, ruszam na spotkanie nowych zakątków.